KİME KALACAK?

Şu cihanda öldüğüme gam yemem,

Ne yazık ki eserim kayıp olacak.

Ben dünyanın yakasını salmadan,

Dünya benim tez yakamı salacak.

Bir kalem verin de yazayım derdi,

Haniye, elime bir gül mü verdi?

Şahlar, padişahlar ne demler sürdü,

Bu yalancı dünya kime kalacak?

Kim toplayıp cem edecek deftere,

Atacaklar her birini bir yere;

Bu yara sürecek, ruz-i mahşere,

Ah ile vah ile benzin solacak.

Koyamadım eserimi meydana,

Derdim cefa verir bu şirin cana,

Kapatırlar beni derin zindana,

Elbet gözlerime toprak dolacak.

Yılanlar, çıyanlar yerler cismimi,

Baş taşıma yazan olmaz ismimi,

Kitabın üstüne basın resmimi,

Ahbaplarım birer tane alacak.

Allah için eksilmeyin bir kıta,

Biz de gideceğiz öteden öte,

Hangi babayiğit bunu yürüte,

Zay olmasın diye sorup bulacak.

Aşikar olmazsa benim eserim,

Elbet ben de kaderime küserim,

Bir gün musallaya dokunur serim,

Hilafım yok, cümlesi de olacak.

Bitmez bir iş oldu, Fehmi’nin işi,

Dolanır başında sevdanın kışı;

“Mal zekatı vermem” derse bir kişi,

Karun gibi yer dibine dalacak.
                           Fehmi GÜR

(Diğer şiirler gazetemizdedir.)