Çocuklarımızın dünyalarını olumlu yönde, (MİLLİ EĞİTİMİMİZİN AMAÇLARINA UYGUN ŞEKİLDE) geliştirmeye çalışırken “yürek” denen bir et parçasının insan olabilmedeki kavrayıcılığı üzerinde ısrarla durulmalıdır.

     Çocuklarımıza AHLAKİ DEĞERLER’in kazandırılması Milli Eğitimimizin, aile terbiyemizin esaslarındandır. İnsan olmanın, insana has özelliklerle yaşamanın inceliklerini, çocuklarımızın yüreklerinde yer etmesini sağlamak eğitim görevimizdir. Bu görevi hakkıyla yerine getirebilmemiz için :

     1-) Her şeyden önce çocukların bir değer olduğunu onlara hissettirmeliyiz.

     2-) Çevrelerindeki insanlara saygılı olmalarını, kişi hürriyetlerine önem vermelerini benimsetmeliyiz.

     3-) Demokratik bir düzen içerisinde yaşamanın temel esaslarını kendi davranışlarımızla kavratmalıyız.

     4-) Toplumun çıkarlarını, kendi çıkarlarının üstünde tutmalarına yönlenmelerini sağlamalıyız.

     5-) Başkalarıyla yardımlaşmanın ve işbirliği yapmanın sosyal öneminin gerekliliği üzerinde durarak, bu konularda amaçlara uygun davranışlar kazandırmalıyız.

     6-) Çocuklarımızı her türlü samimiyetsizlikten, riyakârlıktan uzak tutmaya çalışmalıyız.

     7-) Kötü hırslardan, doymazlık belirtilerinden, derbeder yaşamaktan, iğrenç pis işlerden şiddetle geri durabilecekleri, bilimsel, eğitici yöntemlerle onlara yaklaşmayı bilmeliyiz.

     8-) Çocuklarımızın İÇ DÜNYALARININ İNCELİKLERİ’ni en hassas noktalara getirebilmek için insan olmanın gerçek dengesini sağlamaya çalışmalı, asla bir düzensizliğe meydan vermemeliyiz.

     9-) Amaçsız, anlamsız arzulara kapılmalarını önleyerek vakitlerini boşa harcamamalarına aldanıp oyalanmalarına fırsat vermemeliyiz.

   10-) KALP ve BEYİN PARALELLİĞİ’ne önem verilerek GÖNÜL ve AKIL BERABERLİĞİ’nin esasları dahilinde çocuklarımızın dünyalarını eğitmeğe önemle gayret göstermeliyiz..

     İşte bütün bunlar ve başka hususlarla beraber çocuklarımızın iç ve dış dünyalarının eğitimine gereken önemler verilmediği takdirde kalpler katılaşarak, karararak bozulmaya başlar. İç dünyalarının özellikleri, tüm incelikleri zamanla kaybolur, kabalaşır. Çocuklarımızın bütün inceliklerle, gereken hassaslıklarla tam insan olarak yetişmeleri, bu konularda istenilen yeterli titizliğin gösterilmesine bağlıdır. Çocuklar öğütlerimizden daha çok DAVRANIŞLARIMIZ’dan etkilenirler. (Bunu hiç unutmayalım).

     Annelerin ve babaların yaptıkları en tehlikeli yanlış KALPLER’i ile DİLLER’inin farklılığıdır. Çocukların algılama ve ifade tarzları, anne ve babadan gördükleriyle yakından ilgilidir.

     “Davranışlarıyla beraber özleri sözleri birbirini tutmayan kişilerin çocuklarının dünyalarında incelikli özelliklerin gelişmesi zorlaşır.”

     Israrla ve önemle belirtmek isterim ki, kalp ve vicdanın çocuklara verdiği yargının güvenilir olması esastır. Çocukların insanlığa yansıyacak incelikler kazanmaları ancak ve ancak toplum tarafından benimsenen AHLAK KURALLARI ve değer duyguları çerçevesinin içinde, bilimsel yöntemlerin uygulanmasıyla gerçekleşebilir. Bu gerçek aile içinde başlar. Çocuğa kendi ailesinin bir ferdi bulunmaktan ve ailesine yararlı bulunmaktan ötürü şayet yeterli güven verilmezse, çocuk bundan kıvanç ve mutluluk duymazsa o çocuğun dünyasında inceliklere rastlamak mümkün olamaz. Genelde bir insanını iç dünyasındaki ilişkilerin, düşüncelerin hassasiyeti, KALP ile AKIL arasındaki ilişkiler bütünlüğünün birbiriyle kaynaşabilme ölçüsünde artar. Bu da insan yavrusuna verilecek eğitim harcına :

     SORUMLULUK YÜKLEMEK

     İŞ BAŞARMAK

     DÜŞÜNMEK – KIYASLAMAK

     ARAŞTIRMAK – İNCELEMEK

     DİNLEMEK – ELEŞTİRMEK

Yeteneklerinin katılmasıyla olur.

     Ne mutlu; iç dünyaları insanlığın hassalıklarına açılabilen merhametli, ince düşünebilen insanlara.! Ne mutlu; böyle çocuk yetiştirebilen annelere ve babalara.! Ne mutlu; insanlarına yatırım yapan, insan yavrusunun eğitimini düşünen devlet adamlarına.! Ne mutlu; insan gibi insan yetiştirilmesine ışık tutan EĞİTİM BİLİMCİLERİ’ne..!