Yıllar sonra sıla özlemimizi gidermek, bölgedeki tarihi ve turistik yerleri görmek amacıyla Kuşadası’ndan yola çıkıyoruz. Kuşadası-Arapgir ortalama 1500 km. kadar. Uçakla gitmeye karar verdik. Uçakla Kuşadası’ndan gitmek de oldukça yorucu. Uçağa İzmir Menderes Havaalanı’ndan bineceğiz. Siteden Kuşadası’na komşumuz ve arkadaşımız Muzaffer Maden’in arabasıyla gittik. Oradan da 20 TL. vererek Pegasus’un servisiyle alana gittik. Oradan da 1,5 saatlik yolculuktan sonra Malatya’ya vardık. Havaalanı’ndan Havaş otobüsleriyle Malatya merkezine doğru yol alıyoruz. Sağımız solumuz  kaysı bahçeleri. Yaprakları yeşilimsi, kimileri de sararmaya yüz tutmuş. Kuşadası’ndan Arapgir’deki akrabalarımıza hediye olarak  büyük bir çanta dolusu kuru incir götürüyoruz. Her gittiğimiz yere birer paket sunduk, memnun kaldılar.

Malatya’da Gürbüz’ün yeğeni Kahraman Derinpınar’larda kaldık. Eşi Nuran’ın hazırladığı içli köfteler nefisti. Zaten Malatya deyince akla köfte çeşitleri gelir. Dönmeden önce de Nuran’ın  mantısını yedik. O da nefisti. Bu yöreyle ilgili yemekleri eşim Gürbüz de çok güzel yapar. Onun yemeklerinin lezzetini hiçbir yerde bulamam. Malatya’ya gitmişken Edip Derinpınar’ın eşi Keriman Hanımlar’a gidilmez mi? Villasının bahçesinde mantılı, börekli, özel pilavlı… çeşit çeşit yemekleri anılarla tatlandırdık. 5 Ekim 2012’de Kahraman bizi Arapgir’e  götürüyor. Bir taraftan da Malatya’daki değişme ve gelişmelerden söz ediyor. Türkiye’yi sarıp sarmalayan alış veriş marketleri Malatya’ya da açılmış. Kernek Kanalı boyunca dondurmacılar, kafeler, yeni apartmanlar dizilmiş; iki yandaki yürüyüş yolları ağaçlandırılmış. Bir de ne göreyim, kanalın içinde bir görevli kanala atılanları toplamaya çalışıyor. Neler yok ki… Kirli bezler, çaputlar, çöpler… Kentlerimizi imarlaştırdığımız kadar insanlarımızı da eğitip çevreyi temiz tutma bilincini aşılayabilsek!…