Yeşilimiz pek kalmadı ama spor kulübümüz isim olarak hala ayakta durmaktadır. Bu ayakta durma, sadece kulüp yöneticilerinin ve sporcuların fedakarlığı ile olmaktadır.

Arapgirspor Kulübü 1984’den sonra Anadolu’da yaygınlaşan sporda örgütlenme modelinin ilk ve örnek temsilcilerinden bir tanesidir. Yıllarca ilçemize ve gençlerimize hizmet vermiş, şampiyonluklar kazandırmış bir kulüptür. Ama geldiğimiz noktada düştüğü maddi sıkıntılarını aşamadığı için, kapanma durumu ile karşı karşıya kalmıştır.

Tabi ki bu noktaya gelinmesinde bir sürü eksiklikler ve hatalar sıralayabiliriz. Ama en büyük hata, bu noktaya gelinceye kadar kulübün kitleselleşmesi, diğer bir deyimle ilçe halkına mal edilmesi konusunda ciddi bir çalışma yapılmamasıdır.

Yıllarca taşıma su ile değirmen döndürülmeye çalışılmıştır. Ama bir noktadan sonra işin böyle yürümediği ortaya çıkmış; kulüp kapanma noktasına gelmiştir. Şimdi tüm bunları tartışmanın bir faydası olmaz. Ama geçmişteki hataları da tekrarlamamak lazım.

Bundan sonra ne yapılabilir?

Bunlar konuşularak kulübün devamlılığı nasıl sağlanır?

Bütün bunlar tartışılmalıdır. Arapgirspor’a gönül vermiş ve verebilecek tüm kişi ve kuruluşlar bir araya getirilmelidir. Bunların içerisinden samimi olarak kulübe destek verebilecek kişi ve kuruluşlar tespit edilmeli ve bunların rutin  desteği sağlanmalıdır. Bunlar oluşturulduktan sonra ilçe dışındaki hemşerilerimizin desteği istenilmeli; bu konularda dayatmacı değil gönüllülük esasına dayalı ve başarıya endeksli bir destek aranmalı; dilenci durumuna düşülmemelidir.

Arapgirlilik ruhu içerisinde kalıcı ve gönüllülük esasına dayalı bir destek kulübümüzün devamlılığını sağlayacak en önemli faktördür.