AHİRET HAYATININ SAFHALARI (2)


6– Hesap ve Sual:



Resulullah (SAV) buyurdu ki:



“Hesapta gününde, bütün insanlar şu beş  şeyden sorgulanacaktır.



1 – Ömrünü nerede tükettiği.



2 – Gençliğini nasıl geçirdiği.



3 – Malını nereden kazandığı.



4 – Malını nereye harcadığı.



5 – Bildikleri ile amel edip etmediği.” (Tirmizi)




  1. – Mizan:



Terazi anlamına gelmektedir. Ahirette herkesin amellerinin ölçüldüğü ilahi adalet ölçüsüdür.



            Tartıda iyi amelleri ve sevapları ağır gelenler, cennete girecektir. Kötü amelleri ve günahları ağır gelenler de cehenneme gireceklerdir.



            Biz, kıyamet günü için adalet terazilerini kurarız. Artık kimseye, hiçbir şekilde haksızlık edilmez. (Yapılan iş,) bir hardal tanesi kadar dahi olsa, onu (adalet terazisine) getiririz. Hesap gören olarak biz (herkese) yeteriz. (Enbiya – 47)




  1. – Sırat:



Cehennem üzerinde kurulmuş bir köprüdür. Mü’minler ve ameli salih kişiler, amellerinin durumuna öre bir süratle geçerler. Fakat kâfirler ve günahkârlar da kendi durumlarına göre bu köprüden geçemeyerek cehenneme düşerler.




  1. – Cehennem:



Derin kuyu anlamına gelir. Ahirette kâfirlerin sürekli olarak, günahkar mü’minlerin de günahları kadar, ceza çekecekleri yerdir.



            1-Cehennem, 2-Nar, 3-Cahim, 4-Haviye, 5-Sair, 6-Leza, 7-Sakar, 8-Hutame gibi isimleri vardır.



            11 – Cennet:



            Bahçe, bitkiler ve ağaçlarla örtülü yer anlamına gelmektedir. Çok çeşitli nimetlerle donatılmış bir yerdir. Mü’minlerin içinde ebedi olarak kalacakları, zahmet ve meşakkatin yaşanmadığı ahiret yurdudur.



            Cennetü’l-Me’va, Cennet-i Adn, Firdevs, Darü’s-Selam, Cennetü’n-Naim, el-Makamu’l-Emin gibi isimleri vardır.



            12 – Şefaat:



            Ahirette bütün peygamberler, Allah’ın izni ile kendi kavimlerine ve milletlerine şefaat ederek, günahlarının bağışlanmasını Allah’tan dileyeceklerdir. Allah-u Teala da bu vesile ile kullarının günahlarını affedecektir.



             Resulullah (SAV) buyurdu ki:



            “Şefaatim, ümmetimden büyük günah işleyenler içindir.” (Tirmizi-Ebu Davud-İbn-i Mace)



Resulullah (SAV) buyurdu ki:



“Kim benim sünnetime sarılır ve yaşarsa, ben de kimsenin kimseye faydası olmadığı günde ona şefaat edeceğim.”



 



 



 



 



             



 



 



 


Editör : izzettinaslan
Site: ..:: Arapgir Postası ::..
URL: http://www.malatyayabakis.com//yazdir.asp?bolum=220